چنین سنگهایی در مریخ نیز وجود دارند و با داشتن سطحی از رطوبت، میتوانند بهطور فرضی میکروبهای غیرعادی شبیه به نمونههای زمینی را حفظ کنند. بهباور شولتزه ماکوخ، اگر این میکروبها حاوی هیدروژن پراکسید (مادهای شیمیایی که با برخی از اشکال حیات روی زمین سازگار است) باشند، میتوانند به کمک آن رطوبت بیشتری جذب کنند. آنها همچنین ممکن است برخی از گازهای شناساییشده در آزمایش انتشار نشاندار را نیز تولید کرده باشند.
اما آب بیش از حد میتواند برای آن موجودات کوچک کشنده باشد. پژوهشگران در مطالعهای که سال ۲۰۱۸ در نشریه ساینتیفک ریپورتس منتشر شد، دریافتند که سیلهای شدید در بیابان آتاکاما تا ۸۵ درصد از میکروبهای بومی را که نمیتوانستند با شرایط مرطوبتر سازگار شوند، از بین برده است. درنتیجه به باور شولتزه ماکوخ، افزودن آب به هرگونه میکروب احتمالی در نمونههای خاک وایکینگها ممکن است معادل سرگردانی انسان در وسط اقیانوس باشد. هر دو موجود برای زندهماندن به آب نیاز دارند؛ اما مواجهه با حجم فراوان از این مایع حیاتبخش، میتواند برای آنها کشنده باشد.
آلبرتو فیرن، اخترزیستشناس در دانشگاه کرنل و یکی از نویسندگان مطالعهی ۲۰۱۸ به لایوساینس میگوید کاملا موافق است که افزودن آب به آزمایشهای مریخنشینهای وایکینگ ممکن است میکروبهای آبدوست احتمالی را از بین برده و به تولید نتایج متناقض منجر شده باشد.
ادعای بحثبرانگیز
این اولین بار نیست که دانشمندان ادعا میکنند که آزمایشهای وایکینگها ممکن است میکروبهای مریخی را بهطور ناخواسته از بین برده باشد. در سال ۲۰۱۸، گروه دیگری از دانشمندان اظهار داشتند که وقتی نمونههای خاک گرم میشوند، یک واکنش شیمیایی غیرمنتظره میتواند میکروبهای ساکن در نمونهها را بسوزاند و از بین ببرد. این گروه ادعا میکند که چنین اتفاقی میتواند برخی از نتایج گیجکنندهی آزمایشها را نیز توضیح دهد.
آخرین مطالب
- کاهش ۱۹ درصدی افسردگی فقط با انجام این کار ساده و بدون هزینه_فرنگی
- مدیریت دخل و خرج با محصولی به نام «گزارش مالی»_فرنگی
- ادعای عجیب رئیس سازمان برنامه و بودجه؛ درآمدهای نفت عمدتا در اختیار دولت نیست_فرنگی
- دلایل درد قفسه سینه هنگام نفس عمیق+اینفوگرافیک_فرنگی
- ویتامینها و روغنهای طبیعیای که پوست را شاداب و جوان میکند_فرنگی
بااینحال، سایر دانشمندان بر این باورند که نتایج وایکینگها بسیار کمتر از آنچه شولتزه ماکوخ و دیگران ادعا میکنند، مبهم هستند. در سال ۲۰۰۷، مریخنشین فینیکس ناسا که جانشین وایکینگها محسوب میشد، آثاری از پرکلرات را پیدا کرد؛ مادهای شیمیایی که در آتشبازی، منورها و مواد منفجره بهکار میرود و بهطور طبیعی درون برخی سنگها وجود دارد.
کریس مککای، اخترزیستشناس در مرکز تحقیقات ایمز ناسا در کالیفرنیا به لایوساینس گفت: «اجماع کلی این است که وجود پرکلرات و محصولات جانبی آن میتواند گازهای کشفشده در نتایج اولیهی وایکینگها را به اندازه کافی توضیح دهد و اساسا معمای وایکینگها را حل کرده باشد.» مککای افزود درنتیجه دانشمندانی که همچنان مشغول بررسی نتایج این مریخنشینها هستند، وقت خود را هدر میدهند. او گفت: «من با منطق آنها مخالفم. برای توضیح نتایج وایکینگها، نیاز نیست که به نوع جدیدی از حیات متوسل شویم.»
